ಬ್ಲಾಗುವಿಕೆಗಿಂತನ್ಯ ತಪವು ಇಲ್ಲ...!!!

[ಇದು off the track... ಇದು ಬೊಗಳೆ ಅಲ್ಲ, ನಿಮಗೊಂದಿಷ್ಟು ದೀರ್ಘ ರಗಳೆ]

(ಬ್ಲಾಗಿಸುವಿಕೆಗಿಂತನ್ಯ ತಪವು ಇಲ್ಲ... ಬ್ಲಾಗಬಲ್ಲವರಿಂಗೆ ಪೇಳುವೆನು ಸೊಲ್ಲ... ಅಂತ ದಾಸರು ಈಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದರೇನೋ ಎಂಬಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಳೆದ ಬ್ಲಾಗ್ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಅನಿಸಿಕೆ.

 

ಮೊದಲಾಗಿ ಬೊಗಳೆ ರಗಳೆ ಬ್ಯುರೋದ ಎಲ್ಲಾ ಓದುಗರಿಗೆ ನಮೋ ನಮಃ.

 

ಕಳೆದ ಏಪ್ರಿಲ್ ತಿಂಗಳಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಬೊಗಳೆ ಬಿಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದೆನೋ... ಇಂದು ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಇರುವ ಕನ್ನಡಪ್ರೇಮಿಗಳ ಕುತೂಹಲಭರಿತ net ಕಣ್ನೋಟಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಈ ಬ್ಲಾಗಿನ ಹಿಟ್ ಕೌಂಟರ್ 10 ಸಹಸ್ರ ದಾಟುತ್ತಿರುವುದು ಅತೀವ ಸಂತಸ ತರುತ್ತಿದೆ. ಇದೇ ಸಂದರ್ಭ Blog Postಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕೂಡ ಶತಕ ದಾಟಿದ ಸಂಭ್ರಮ. ಇದು ಕಾಕತಾಳೀಯ. ಅಂದರೆ ಇದು ಈ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ 111ನೇ ಲೇಖನ. ಬಹುಶಃ ನೆಟ್‌ನಲ್ಲೇ ಜಾಲಾಡುತ್ತಾ ಇರೋ ಜನರಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಸಂಗತಿಯಾಗಿ ಕಂಡೀತಾದರೂ ಇದು ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸಂಗತಿಯೇ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಕೆಳಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಿಮಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

 

ಈ ನಾಲ್ಕೈದು ತಿಂಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಅಪರಿಚಿತನಾಗಿದ್ದುಕೊಂಡೇ ನಾನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡ ಮಿತ್ರರ, ಆತ್ಮೀಯರ ಸಂಖ್ಯೆ ನೋಡಿದರೆ ಮನದುಂಬಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ನನ್ನ ಪರಿಚಯ ಹೇಳದಿರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯರಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಮಾತು ಬೆಳ್ಳಿಯಾದರೆ, ಮೌನ ಬಂಗಾರ ಎಂಬ ಧ್ಯೇಯಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟುಬಿದ್ದವ ನಾನು. ಬಹುಶಃ ಈ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬಹಿರಂಗ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮಿತ್ರರ ಕೊರತೆ ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆನೋ ಏನೋ, ಆದರೆ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಮುಖಾಂತರ ಅನಾಮಿಕನಾಗಿದ್ದುಕೊಂಡು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗ ಹೃದಯತುಂಬಿ ಬರುವಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದು. ಕೇವಲ ಒಂದೆರಡು ತಿಂಗಳಲ್ಲೇ ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರಂತೂ ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳಿಂದಲೇ ನಾವು ಪರಿಚಿತರು ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ.. ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮಂಥ ಸನ್ಮಿತ್ರರು ಸಿಗಲು ಈ ಬ್ಲಾಗು ವೇದಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಮಿತ್ರರನ್ನು ಪಡೆದ ಸಂತೋಷ ಇದೆಯಲ್ಲಾ.... ಅದುವೇ ನನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥ ಅಂತ ಮೊದಲೇ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

 

ದುಃಖ ದುಮ್ಮಾನಗಳು ಮಾನವ ಸಹಜವಾದುದು. ಅಂಥ ಸಹಜ ಕಾರಣವೊಂದಕ್ಕೆ ಮುದುಡಿಹೋಗಿದ್ದ ಮನಸ್ಸು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಓಡಾಡುತ್ತಾ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬಂದು ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ಹೊಸದಾಗಿ ಮತ್ತು ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಪರಿಚಯವಾದದ್ದು ಈ ಬ್ಲಾಗಿಸುವಿಕೆ. ಇದರತ್ತ ಪೂರ್ಣ ಮನಸ್ಸು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದ ಬಳಿಕ ನಾನು ನಾನೇ ಆಗಿ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟೆ. ಬ್ಲಾಗ್ ವಿಹಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಾಚಿದ್ದು ಮಜಾವಾಣಿ ಎಂಬ ತಾಣ. ಅದುವೇ ನನ್ನ ಈ ಅಭಿಯಾನಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರಣೆ ಎಂದರೂ ತಪ್ಪಲ್ಲ.

 

ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನ ರಜೆ ಹಾಕಿ ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ Blog ಓದುಗರು comments ಮೂಲಕ ತೋರಿದ ಆದರ, ಕಳಕಳಿ, ಪ್ರೀತಿ ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೇ?

 

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಬ್ಲಾಗ್ ಅನ್ನೋ ಒಂದು ಸಂಗತಿ ಇದೆ ಎಂಬುದು computer illiterate ಆಗಿರೋ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾದದ್ದೇ 2006 ಮಾರ್ಚ್ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ. ಅದುವರೆಗೆ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಕೂಡ ನನಗೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಪರಿಚಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಂದು ಇ-ಮೇಲ್, news sites ಮಾತ್ರ ಜಾಲಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಬಹುಶಃ ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನನಗಿದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯವಾಗಿರುವುದು.

 

ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಬ್ಲಾಗು ಆರಂಭಿಸಿ ಅದರಲ್ಲೇನು ತುಂಬುವುದು? ಬಹುಶಃ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ವಿಹಾರಿಗಳೆಲ್ಲರೂ ಯಾಂತ್ರಿಕ ಅಥವಾ ತಾಂತ್ರಿಕ ಯುಗ ಎನ್ನಬಹುದೇನೋ... ಅಂತೂ ಅವಸರದ ಯುಗದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಜಗತ್ತಿನ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳೇ ಅಂಥದ್ದು, ದಿನವಿಡೀ ದಣಿದು ಬಂದ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಒಂದಿಷ್ಟು ಉಲ್ಲಸಿತಗೊಳಿಸುವ ಒಂದಿಷ್ಟು stuff ಹಾಕಬಾರದೇಕೆ ಎಂಬುದು ಹೊಳೆದದ್ದೇ ತಡ, "ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಯಿರಿ ಅಸತ್ಯಾನ್ವೇಷಣೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ" ಎಂದು ಬರೆದುಬಿಟ್ಟು.... ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಯೋಚಿಸಿದೆ.

 

ಬರೇ ಮನರಂಜನೆ ಕೊಟ್ಟರೆ ಸಾಲದು, ಮಾಹಿತಿ ಕೂಡ ಇರಲಿ, ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಇನ್ನೊಂದು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯ ಎಂದರೆ ಓದುಗರಿಗೆ ಓದುವ ತಾಳ್ಮೆ ಬೇಕಲ್ಲಾ... ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಚಿಕ್ಕ-ಚೊಕ್ಕ ಲೇಖನ ಹಾಕೋಣ ಎಂದು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿ ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕಿಳಿದೆ. 2-3-4 ದಿನಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಏನಾದರೂ ಬರೆದು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಂತೂ ಈಗ ದಿನಕ್ಕೊಂದು stuff ಹಾಕಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗೆ ಸಿಲುಕುವಂತೆ ನೀವೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ! ಹಾಗಂತ ನಾನು ಬ್ಲಾಗಿಸುತ್ತಿರುವುದು ದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆ ಅಂತ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಈ ಲೇಖನವಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಂದು ಬ್ಲಾಗೋದುಗರ ಒತ್ತಾಸೆಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಬೇಕಾಗಿರುವ ಕಾರಣ ಈ ಬರಹ.

 

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕೈದು ತಿಂಗಳ ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗು ಬೆಳೆಯಲು, ಬೆಳೆಸಲು ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡುತ್ತಾ, ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಟೀಕೆ-ಟಿಪ್ಪಣಿ ಮೂಲಕವೂ ಆಗಾಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಮೆದುಳಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು 'ಮೇವು' ನೀಡುತ್ತಾ ಪೋಷಿಸುತ್ತಿರುವವರಿಗೆಲ್ಲಾ ನಾನು ಚಿರಋಣಿ.

 

ಇದು Statcounter ಅಳವಡಿಸಿದ ಬಳಿಕದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವಷ್ಟೆ. ಈ ಕೌಂಟರು ಜಾಲಾಡಿದಾಗ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರಫುಲ್ಲಿತವಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿನ ಓದುಗರ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವುದು. ಕರ್ನಾಟಕ, ಭಾರತಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೊರ ದೇಶಗಳಲ್ಲೇ ಈ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಮತ್ತು ವಿದೇಶದ ಓದುಗರ ಪ್ರಮಾಣ 80:20 ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೆ, ಈಗ ಅದು ಉಲ್ಟಾ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗಿರುವವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ತವರೂರು, ಭಾಷೆ ಮೇಲೆ ಅಭಿಮಾನ, ಕಳಕಳಿ ಹೆಚ್ಚು ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

 

ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿನ ಅಂಶಗಳಿಂದ ಅಥವಾ ಅವಸರ commentನಿಂದ ಯಾರ ಮನಸ್ಸಿಗಾದರೂ ನೋವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಿ ಎಂದು ಹೇಳುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಈ ತಾಣಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಸಕಲ ಓದುಗರಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿನಂತಿ: ದಯವಿಟ್ಟು, ಈ on-line ಬ್ಲಾಗು ಹೇಗನಿಸಿತು, ಹೇಗಿರಬೇಕಿತ್ತು, ಯಾವುದು ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ ಅಂತ ಇಲ್ಲೊಂದು one-line ಅನಿಸಿಕೆ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡಿ. ಇದು ಕೂಡ ಕುತೂಹಲ ತಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಾರ್ಥ !

(ಕನ್ನಡ ಫಾಂಟ್ ಇಲ್ಲದವರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬಳಸಿದರೂ ಯಾವುದೇ ಮುಜುಗರ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.)